Każdy chciałby mieć mądre dzieci. Niestety, zwykle chęć ta sprowadza się – co najwyżej – do zachęcania do nauki. A często nawet to zachęcanie ma złą formę i działa przeciwnie. I jest rozpoczynane zdecydowanie za późno. Według psychologii poznawczej czynniki
Tomasz Edison powiedział kiedyś: „Uczynimy elektryczność tak tanią, że tylko bogaci będą palić świeczki”. I faktycznie tak się stało. Bardzo podobnie jest z drewnem – po wyparciu przez tani plastik stało się tworzywem premium. Także wśród zabawek.
Wśród psychologów (zwłaszcza pracujących w nurcie systemowym) panuje przekonanie, że optymalnie jest, gdy różnica między kolejnymi dziećmi wynosi ponad 5 lat. Dzięki temu każdy maluch doświadcza stanu, kiedy czuje, że jest w centrum uwagi swoich rodziców. Właśnie wtedy, kiedy tego
Zamki budował chyba każdy, kto kiedykolwiek był małym chłopcem. Czyli praktycznie każdy przedstawiciel płci męskiej 🙂 Teraz ta klasyczna zabawa zyskała nowy wymiar – naukę historii!
Niektóre współczesne bajki potrafią cieszyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. I nierzadko dzieje się to na innych poziomach. To, co dla dziecka jest zabawną wiewiórką, dla rodzica może być równie zabawnym prezesem Kaczyńskim albo islamskim przywódcą duchownym. Przyjrzyjmy się więc
Pluszowy miś jest dziś synonimem maskotki. Ale nie zawsze tak było. Na dobrą sprawę – dzikie niedźwiedzie to dość niebezpieczne zwierzęta. Jak więc się stało, że to miś stał się synonimem przytulanki?
